Leptospermum scoparium
LEPTOSPERMUM SCOPARIUM J.R. Forster. & G. Forster – MANUKA
Synoniem:
Melaleuca scoparia (J.R. Forst. & G. Forst.) L.f.
Leptospermum linifolium Dum. Cours.
Kunzea scoparium.
Familie: Myrtaceae. Nieuw-Zeeland (North- en South Island), Australië (Tasmanië, Victoria, New South Wales). Waterdampdestillatie van de bladeren en takken. Opbrengst: 0,6%, dus 200 kg bladeren en twijgen voor 1 liter olie. Het is een heldere, geel tot bruine olie, met een honingachtig zoet aroma en een kruidige scherpe smaak. Topnoot in natuurparfums. Er zijn veel verschillende soorten en de onderlinge verschillen zijn groot.
Inheemse naam: kahikatoa, manuka (Maori), rode manuka,of tea tree New Zealand.
Algemeen:
De manuka heeft 4 verschillende chemotypen. Een met overheersend triketon, een met methylcinnamaat, een pineen type en een linalol-eudesmol type. De triketon olie komt van het Noordereiland waar kanuka en manuka in bossen groeien en is therapeutisch zeer werkzaam. Hiervan heeft de olie van de East Cape van het Noordereiland 4 maal zoveel triketonen dan van de andere locaties van het Noorder eiland en triketon is actief tegen gram positieve bacteriën en fungi en wel 30 maal meer dan de Australische tea tree oliën.
Douglas et al. 2001 geeft 5 chemotypen aan: monoterpeen type olie – sesquiterpeen type olie – triketon type – mono-sesquiterpeen type – methyl-cinnamaat type.
Douglas et al 2004 onderzoekt 261 manuka planten van 87 locaties en zij vinden 11 chemotypen: a-pineen – sesquiterpeen met veel myrceen – sesquiterpenen met b-caryophylleen en a-humuleen – sesquiterpeen met een ongeïdentificeerde hydrocarbon – geranylacetaat – sesquiterpeen + ylangeen + a-copaen en triketonen – sesquiterpeen rijk – sesquiterpeen rijk met veel trans-methyl cinnamaat – hoog niveau linalol – sesquiterpeen rijk met elemeen en selineen.
Naaste familielid is de Kunzea of Leptospermum ericoidesof Kanuka. (zie beschrijving). De manuka komt voor in geheel Nieuw Zeeland, van de laaglanden tot bergachtige gebieden in zeer verschillende habitats.
De L. scoparium is de meest verspreide inheemse plant van Nieuw Zeeland. Het is een slanke boom of struik van 6-9 meter, met grijsgroen gebladerte en smalle puntige bladeren, met meestal witte bloemen, af en toe ook rood of roze. Dit houdt verband met het chroomgehalte van de bodem. De bloemen zijn hermafrodiet en worden bestoven door bijen. De bladeren smaken een beetje bitter en kruidig en zijn aromatisch. Bij het drogen verliest het blad zijn smaak en geur. Groeit overal onder enorm contrasterende omstandigheden, langs de kust, van zeeniveau tot 1000 meter, in moerassen, in de droge heuvels, in de modder en zelfs in heet water in en bij geothermische gebieden. De boom heeft een enorm aanpassingsvermogen. Vermeerdering door stekken en zaad. Ze zijn vorstbestendig, kunnen in de schaduw groeien en zijn geschikt als heg of windbrekers. Er zijn veel verschillende cultivars, die als sierboom zeer in trek zijn.
Voordat de essentiële olie ontdekt werd was het geliefd als brandhout, met een zeer hoge temperatuur en langzaam brandend. Het hout is roodachtig, hard en duurzaam. Gebruikt voor schuttingen en als handvatten voor gereedschappen. Het zaagsel van de manuka geeft een heerlijke smaak bij het barbecuen van vis en vlees.
Het verschil tussen manuka en kanuka is dat de bladeren van de manuka pikken en dat de bladeren van de kanuka zacht zijn. De kanuka’s bevatten geen b-triketonen. Zie verder Kunzea ericoides.
In de bossen wordt nu zorgvuldig geoogst, zonder de boom te vernielen, sproei- en insecticides vrij. De wilde bomen worden getrimd net voor en tijdens de bloei en het materiaal gestoomdestilleerd, sinds 1993. Afhankelijk van de plaats van groei worden er verschillende chemotypen gevonden, de olie van de East Cape heeft de grootste antibacteriële eigenschap. Na de destillatie wordt het afvalmateriaal gebruikt als compost en wordt gebruikt in wijngaarden en als bindmiddel in bakstenen, een populair bouwmateriaal in Nieuw Zeeland. De boom niet verwarren met Leptospermum citratum, een kleine boom in Australië, een bron voor citral en citronellal. Een andere boom, ook een tea tree, Kanuka, de Kunzea ericoides, wordt wel witte tea tree of witte manuka genoemd. Kanuka heeft meer monoterpenen in de olie. Het zijn struiken die in het wild groeien. De beste olie komt van planten die op grote hoogten groeien. Deze olie is sterker antibacterieel dan die van lagere gebieden. De olie is sterk anti-infectie, maar niet zo’n goede immunostimulant als teatree. Wel hebben de beide oliën overeenkomsten.
Manuka wordt ook wel de Nieuw Zeelandse teatree genoemd. De plant komt voor in Australië en Nieuw Zeeland. Traditioneel was het een heilige boom van de Maori ‘s. De originele inheemse kennis van de medicinale planten werd beheerd door de tohunga, de Maori dokter. De kennis van de tohunga werd levendig gehouden en doorgegeven door de oudere vrouwen van de stam. De bladeren werden door hen tegen vele kwalen gebruikt, infecties aan de luchtwegen, reumatische aandoeningen, spierpijn, wondhelingen, enz. Jonge scheuten werden gekauwd en gegeten tegen dysenterie. Een afkooksel of brouwsel werd gedronken bij klachten aan de urinewegen en tegen koorts. De stoom van gekookte bladeren werd ingeademd bij verkoudheden, sinusitis, enz. Een afkooksel van bladeren en schors werd als een papje op pijnlijke spieren en gewrichten gesmeerd. Kauwen op de schors zou ontspannend werken en slaap opwekken. De vertaling van het Maori’s Manuka of manukanuka is nervositeit.
Men beweert dat kapitein Cook 1769 de naam teatree heeft gegeven aan de manuka bladeren. Zij gebruikten die als thee, vooral om scheurbuik tegen te gaan.
De olie van de oost kust heeft de sterkste antibacteriële werking.
Het is een van de meest antiseptische en schimmeldodende oliën en werkt wat dit betreft beter en zachter dan de Australische tea tree, Melaleuca alternifolia. De olie heeft een heel goed effect op de huid en bij slecht helende en geïnfecteerde wonden; doorliggen, open benen, enz. Het is een nuttige olie bij infecties van de luchtwegen, bij astma. Het bestrijdt koorts, virussen, en helpt bij virale diarree. De olie is werkzaam bij verkrampte spieren en pezen, artritis, reuma en gewrichtspijnen. Bij piercingen gaat het infecties tegen en bevordert de genezing.
Het kan tevens gebruikt worden als antisepticum in de was; een theelepel toevoegen. Verder wordt manuka gebruikt in mondwaters.
De verse bladeren geven een uitstekende thee van hoge kwaliteit. De stam scheidt soms een zoet manna af door beschadiging van insecten. Volgens Tony Burfield scheiden de bladeren een zoete manna af die d-mannitol bevat (Cambie & Seelye 1959). Er wordt een discussie gevoerd over het feit of de afscheiding natuurlijk is of wordt veroorzaakt door insecten (Booker et al. 1991).
Van de manuka bloemen wordt een geelgroene verf geproduceerd en een groen-zwarte verf van de bloemen, takken en bladeren (Grae 1974). Daniels 1997 geeft aan dat van de tannine rijke vegetatie van de manuka die samen met de bladeren van de Phormiun tenax worden gekookt een zwarte verf wordt gemaakt die wordt gebruikt door de Maori mandenmakers en -vlechters.
Oliewinning: de beste oogsttijd is van midden lente tot de late herfst. Het geoogste gebied moet rusten en kan over 3-5 jaar weer geoogst worden.
De bladeren en twijgjes worden geoogst in het wild, van de takken gesneden, waarna men ze enige tijd laat verwelken, om het vochtgehalte naar beneden te brengen. Dit is beter voor de destillatie. De bladeren hebben olie zakjes, doorzichtige puntjes op het bladoppervlak. Daarna wordt het materiaal fijn gehakt tot 1 cm en dit materiaal wordt geleidelijk verdeeld in het destillatievat voor een goede doorstroming van de stoom, die wordt geleverd door een boiler. De destillatie duurt van 2-6 uur, langer dan bij de kanuka (20-40 minuten, alleen monoterpenen), door de zwaardere sesquiterpene bestanddelen van de manuka. Gebruikt wordt atmosferische druk die door de stoom wel iets wordt verhoogd. De temperatuur in de destillatieketel moet 101-103°C zijn. De mix van stoom en volatiele blad bestanddelen wordt afgekoeld in een condensor en is dan water en olie. De olie drijft op het water en wordt gescheiden in een apart vat. Om de scheiding van olie en water goed tot stand te brengen moet de temperatuur in de condensor ongeveer 50°C bedragen.
Werkzame bestanddelen:
Olieopbrengst 0.2 – 1% en 0.5% als normaal of gebruikelijk ervaren. Stabiele olieopbrengst gedurende het hele jaar, met kleine verschillen. De olie van de East Cape in de handel onder de naam “Manex” is triketonrijk en actief tegen gram-positieve bacteriën. (zie verderop). Een andere variant in de handel is Lema olie, een mengsel van Melaleuca alternifolia en Leptospermum scoparium met patent 332694 van Coast Biologicals Ltd. Christoph et al. 2000 onderzocht Lema olie (en M. alternifolia, cajeput, niaouli, kanuka, manuka, en manuka b-triketon) die zeer effectief was tegen Staphylococcus aureus.
Een andere handelsnaam voor manuka oliën is Manu van Manu Nutraceuticals Ltd.
Over het algemeen zijn de bestanddelen van de olie van manuka:
Het Noorden: monoterpenen 40% – sesquiterpenen 42% – triketonen 1%
Het Zuiden: monoterpenen 12% – sesquiterpenen 65% – triketonen 2%
East Cape monoterpenen 3% – sesquiterpenen 54% – triketonen 33%.
Onderzoek op 43 standplaatsen gaf een grote variatie te zien van plaats tot plaats en van monoterpenen en sesquiterpenen. In de niveaus van de triketonen werd door de seizoenen heen weinig verschil gevonden.
In de Australische Leptospermum scoparium worden geen b-triketonen gevonden (Brophy et al.1999).
Door computergestuurde spectrometrie en gaschromatografie zijn aan de Universiteit van Waikato over 100 verschillende bestanddelen aangetoond. Bijna alle bestanddelen zijn lipophil, vetlievend, in vet oplosbaar. Manuka olie heeft de eigenschap zich in de lipoïden (vetgelijkende bestanddelen van de celmembramen bijvoorbeeld van bacteriën) op te lossen en storingen op te wekken.
Onderzoek heeft vastgesteld dat manuka 20-30 maal sterker werkt tegen grampositieve bacteriën dan de Australische teatree, Melaleuca alternifolia. Men kan manuka dus spaarzaam doseren.
Reeds in 1956 stelde Von Czetsch-Lindenwald vast dat etherische olie in dampvorm een veel intensievere antimicrobische werking heeft dan die in direct contact. Hij spreekt dan van een “diepte werking”. Daarom is manuka zeer geschikt om te verdampen tegen verkoudheidsproblemen, huismijtallergieën en voor atmosferische reinigingen.
Eén derde van de componenten van de olie verdampt relatief langzaam, waardoor er een uitstekende doordringbaarheid en oppervlakte hechting aan de huid ontstaat.
Men kan een nog betere verdeling van de olie bereiken door ze op te lossen in een basisolie: jojoba-, amandel-, tarwekiem-, avocado-, enz.
De gaschromatografische analyse van de Universiteit van Waikato toont aan dat de olie bevat: monoterpenen, sesquiterpenen, oxiden en esters, in het linalol-eudesmol chemotype:
Monoterpenen 15,8% Sesquiterpenen: 26,4%
a-pineen 6,3% b-carofylleen 8.3%
a-selimeen 4.8% humuleen 5.5%
myrceen 1.8% alfa cubeben 4.3%
a-copaen 0.9% b-elemeen 4.3%
b-pineen 0.4% bi-cyclo-germacreen 1.8%
limoneen 0.4% calameneen 1.5%
b-trans-ocimeen 0.4% a-gurjureen 0.7%
alpha terpineen 0.3%
sabineen 0.2%
p-cymeen 0.2%
terpinolen 0.1%
monoterpenen-ester sesquiterpenen-alcohol
geranylacetaat 9% y-eudesmol 3.9%
monoterpenen-oxide b-eudesmol 3.5%
1.8-cineoloxide 0.8% a-eudesmol 2.7%
monoterpenen-alcohol
geraniol 7.2%
linalool 6.1%
monoterpenen-aldehyde
geranial 6%
Inwendig gebruikt is de cineol een stimulerende expectorant, antiseptisch en licht verdovend. Limoneen is tevens een expectorant en antiviraal.
Pineen, ook gevonden in cipres en sparoliën en cymeen, gevonden in tijm zijn krachtig antiseptisch.
East Cape type Triketon-chemotype: o.a.:
Sesquiterpenen: 20% trans-calameen, a-copaen, cadinadieen, a- en b-selineen, d-cadineen, amorpheen.
Sesquiterpenolen: cubenol, globulol, viridiflorol, cadinol, spathulenol.
Polyketonen: a-triketon: flaveson tot 5%, leptospermon tot 20%, iso-leptospermon tot 5%. Leptospermol werd geïdentificeerd door Penfold 1921 en Gardner 1924. Short 1926 veranderde de naam in leptospermone.
Verdampen: alle luchtwegklachten, vooral van allergische oorsprong. Manuka reguleert de aanmaak van histamine. Bij griep en verkoudheid. Manuka bestrijdt ontstekingen, verwijdert slijm of maakt het meer vloeibaar. Stimuleert het afweersysteem. Huidverzorging: sterk schimmeldodend, candida, tinea pedis, breedspectrum antibioticum bij Staf. aureus, samen met tea tree. Gebruiken bij acne, eczeem, dauwworm, psoriasis, schilferende en jeukende huid. Bij zweren, doorligwonden, slecht helende wonden, open wonden, is de olie huidregenererend. Pijnbestrijding: spierpijn, reumatische pijnen artritis, allergieën.
Manuka is sterker antiseptisch, antibiotisch en antiviraal dan de melaleuca familie.
In laboratoriumtests in het Cawthron Institute is effectiviteit bewezen tegen 39 micro-organismen.
Zoals tea tree reeds in honderden verzorgingsproducten te vinden is, zal dat in de toekomst eveneens met Manuka en Kanuka gebeuren.
Karariki parkieten gebruiken de bladeren en schors van de manuka en andere tea trees om van parasieten af te komen. Ze eten het materiaal, kauwen het en vermengen het met olie uit een klier en smeren het op hun veren (Greene 1989).
Onderzoek: Drugs.com: © 2000-2007 Manuka oil. 15 verschillende oliën werden onderzocht en bevatten de volgende bestanddelen: a-pineen – b-pineen – myrceen – p-cymeen – 1,8-cineole – linalol – methylcinnamaat – a-farnesine – isoleptospermone – leptospermone – sesquiterpenen: cadina-3,5-diene – d-amorpheen – triketone.
Triterpenoïden en flavonoïden (inclusief methyl- en methoxyl flavonoïden zoals 5,7-dimethoxyflavone – 5-hydroxy-7-methoxy-6-methylflavone – 5-hydoxy-7-methoxy-6,8-dimethylflavan-3-one) zijn geïdentificeerd in een dichloromethaan extract van L. scoparium. Oligosaccharide bestanddelen bevatten maltose als hoofdbestanddeel, isomaltose of maltulose, kojibiose, turanose of gentiobiose en nigerose.
De gemiddelde inhoud van flavonoïden in de manuka honing was 3.06 mg/100gram. De belangrijkste flavonoïden bestonden uit: quercetine – isorhamnetine – chrysine en luteoline.
Specifiek werkzaam: antimicrobe activiteiten:
Een onderzoek naar de antimicrobe activiteiten van Manuka en Kanuka olie door Dr. A. Cooke en Dr. M.D. Cooke voor Tairawhiti Pharmaceuticals. Cawthron rapport 263.
Lijst met MIC (minimum inhibitory concentration). Dit is de laagste concentratie van de olie die de groei van specifieke micro-organismen voorkomen.
Organisme MIC(%)
Gram positieve bacteriën
stafylococcus aurea 147 0.078
stafylococcus aurea MRSA NS 0.020
stafylococcus epidermis 0.078
stafylococcus faecalis 0.039
stafylococcus agalactiae 0.039
micrococcus luteus 0.020
sarcina lutea 0.078
bacillus subtilis 0.156
listeria monocytogenes 0.039
Gram negatieve bacteriën
escherichia coli 29 2.500
pseudomonas aeruginosa 997 2.500
klebsiella pneumoniae 5.000
proteus vulgaris 996 5.000
vibrio furnissi 2605 0.625
legionella pneumophila 2008 <<0.039
Yeasts
candida albicans 1212 0.625
Fungi
aspergillus niger >1.250
microsporum canis 90-359 <0.039
trichophyton rubrum 90-364 <0.039
trichophyton mentagrophytes 90-196 0.078
Therapeutisch werkveld:
Analgetisch – anthelmintisch – antiallergisch – antiastmatisch – antibacterieel – antifungal – anti-ontsteking – antimicrobe – antiparasiticide – antiseptisch – antiviraal – antizymotisch (infectieziekten) – afrodisiacum – astma – bronchitis – deodorant – diaforetisch – exanthemateus (huiduitslag) – expectorant – fungicide – germicide – immunostimulant – infecties van de luchtwegen – insecticide – nervinum – sedatief – wondhelend, open en slecht genezende wonden.
Specifiek werkveld:
Abcessen – acne – amandelen, ontstoken – aften – artritis – astma – brandwonden – brandnetels – blaren – bronchitis – candida – colitis – cystitis – dermatitis – enteritis – eczeem – herpes – huidregenererend – influenza – insectenbeten/-steken – jeukstillend – kinkhoest – koorts – laryngitis – leucorroea – longinfecties – longontsteking – nervositeit – piercing infecties – psoriasis – puistjes – reuma – rhinitis – schaafwonden – schimmelinfecties (voetschimmel, kalknagels, ringworm) — sinusitis – spierpijn – steenpuisten – stress – tandpijn – tonsillitis – urineweginfecties – vaginale infecties – verkoudheid – vertigo – wonden – zonnebrand.
Combinaties:
Goed te mengen met: bay St. Thomas, bergamot, cajeput, ceder (atlas), cinnamon, citrus-oliën, elemi, gember, jeneverbes,kaneel, kruidnagel, laurier, lavendel, lavandin, linaloehout, nootmuskaat, palmarosa, pepermunt, roos, rozemarijn, rozenhout, sandelhout, tijm, vetiver, ylang ylang, zwarte peper.
Geestelijk:
Goed tegen stress betreffende overgevoeligheid, angst, onrust. Het is een beschermende olie en brengt terug op aarde. Geeft rust en standvastigheid bij onevenwichtigheid en gevoelsschommelingen. Het is een aardende olie, zwaar en de geur niet bij iedereen geliefd.
Inwendig:
1-3 maal daags 1 druppel.
Tegen: astma, bronchitis, candida, catarre, colitis, cystitis, enteritis, hoest, infecties van de urinewegen, influenza, keelinfecties en –pijn, laryngitis, longinfecties, longontsteking, sinusitis, stress, tonsillitis, vaginitis, verkoudheid, vertigo.
Contra indicatie:
kan individueel lichte huidirritaties geven, indien boven de aangegeven dosering gebruikt. Verse olie gebruiken op de huid. Niet voor zwangere, vanwege de spasmolitische activiteiten van de olie. Niet voor kinderen onder 8 jaar; ook moeten ze van de geur houden.
Bij te hoge dosering acute vergiftiging. Verder geen bekend.
Toepassingen:
*rugpijn: 15 druppels Manuka en 15 druppels marjolein mengen met 50 ml. St. Janskruid olie en de pijnlijke plekken masseren.
*spier- en gewrichtspijnen: 8 druppels Manuka mengen met 1 eetlepel basisolie en de pijnlijke plekken masseren.
*keelpijn: 10 druppels in een glas afgekoeld gekookt water en gorgelen
*winter- voeten, handen, tenen: 10 druppels Manuka in een eetlepel basisolie en hiermee de delen insmeren 2 x per dag.
*artritis: 10 druppels Manuka in een eetlepel notenolie en de pijnlijke gewrichten 1-2 x per dag masseren.
*candida: sandelhout 5 dr. – Manuka 5 dr. – R. kamille 5 dr. mengen met yoghurt
een tampon in dit mengsel dopen en inbrengen in de vagina, 3-4 maal daags.
*Verdampen: als men niet van de geur zou houden, mengen met citrussen.
MANUKA HONING:
In de jaren 40 en 50 van de vorige eeuw kwamen de antibiotica, penicilline en de synthetische drugs op en vervingen daarmee de honing die tot dan werd gebruikt omwille van zijn antibacteriële eigenschappen. In 2007 is de belangstelling voor honing weer terug voor behandeling van huidinfecties, wonden, blessures, snijwonden, chirurgische wonden, enz.
Manuka honing is sterk antibacterieel: stafylococcus aureus, goed voor wondheling. Onderzoek heeft uitgewezen dat manuka honing de infectie door heliobacter pylori van het maagslijmvlies verhindert.
Het hoge concentraat suiker in de onverdunde honing is voldoende om bacteriën te doden. Het bindt het kleine volume aan water dat aanwezig is en zodoende niet toegankelijk is voor bacteriën. Door verdunning, met speeksel of op een wond worden deze activiteiten minder. In de meeste honing worden de antibacteriële activiteiten veroorzaakt door hydrogeen peroxide. Suikers stimuleren de aanmaak van witte bloedlichaampjes die bacillen opeten en doden en beschermen weefsels tegen infecties op dezelfde manier als ze jam en jelly conserveren. Deze wordt geleidelijk gegenereerd door een enzyme, glucose oxidase, als de honing wordt verdund en daardoor is het mogelijk dat bacteriën worden gedood, terwijl het hydrogeen peroxide niveau toch niet zo hoog is dat het menselijk weefsel kan beschadigen. Wordt dit enzym blootgesteld aan licht en warmte dan neemt de activiteit sterk af.
Enige Leptospermum species de Leptospermum scoparium, Manuka en de Kunzea ericoides (vroeger Leptospermum ericoides), Kanuka, hebben een potente kruidachtige extra antibacteriële activiteit, boven de genoemde hydrogeen peroxide activiteiten, de zogenaamde “unique manuka factor” (UMF). Let op: niet alle manuka honingen hebben deze kwalificatie. Beiden boom species werden vroeger gebruikt door de Maori’s en vroegere Europese kolonisten voor medicinale doeleinden en voor thee, vandaar ook weer de naam Tea tree. (New Sealand).
De Manuka honing is getest op zijn antibacteriële activiteiten. De enzyme in Manuka kataliseert (vertraagt de chemische reactie), de ontbinding van hydrogene peroxide in water en zuurstof. Verder hebben de meeste honingsoorten veel vitaminen en mineralen, zoals ijzer, koper, sodium, magnesium, calcium, fosfor, kalium, mangaan. Allemaal zijn deze belangrijk voor het activeren en repareren van lichaamscellen. Waarschijnlijk dragen ook deze bij tot het wondhelend effect van honing, al sinds het begin van onze tijden onderkend.
Onderzoek: Anitra C. Carr:
Manuka olie en honing actief tegen micro-organismen, bacterieel en fungal:
De olie tegen fungi: Aspergillus flavus – Aspergillus Niger – Candida albicans – Malassezia furfur. De olie tegen bacteriën: Escherichia coli – Propionibacterium acnes – Proteus vulgaris – Pseudomonas aeruginosa – Staphylococcus aureus.
De honing tegen de bacteriën: Escherichia coli – Staphylococcus aureus – Citrobacter freundii – Proteus mirabilis – Pseudomonas aeruginosa – Salmonella typhimurium – Streptococcus faecalis – Streptococcus pyogenes – Helicobacter pylori. (de groei van deze bacterie wordt verhinderd door een 5% oplossing van manuka honing). Heide honing heeft activiteiten tegen de Staphylococcus aureus en de Pseudomonas aeruginosa.
Onderzoek op ratten in laboratoria hebben uitgewezen dat wonden eerder genezen door bloemenhoning dan door de honing van suiker gevoerde bijen. De antibacteriële
activiteiten van de honing kan worden vernietigd door verhitting en pasteuriseren.
Manuka olie uit Nieuw zeeland van de East Cape is getest en was actief tegen Bacillus subtilis en de dermatofiet Trichophyton mentagrophytes.
De Australische manuka olie vertoonde geen activiteiten tegen deze twee organismen. Klinisch onderzoek heeft uitgewezen dat de Nieuw Zeelandse manuka actief is tegen atleet voet, ringworm, acne, spruw en sommige antibiotisch resistente organismen, mogelijk door het hoge gehalte aan leptospermon.
Onderzoek heeft ook aangetoond dat verschillende bestanddelen van manuka de groei tegengaan van het enzyme cysteïne protease, dat een rol speelt bij spierziekten, dystrofie, viraal kopiëren, tumoren en metastasis.
Het meest actief is het triketon chemotype met leptospermon, iso-leptospermon en flavesone, gevonden in de East Cape Manuka 25-30%. Deze olie is actief tegen Staphylococcus, Listeria, Enterococcus en de fungi Trichophyton en Microsporum en heeft bovendien anthelmintische en insecticide activiteiten.
De Manuka olie van de East Cape van het Noordereiland is niet zo volatiel dan de andere tea tree oliën en de destillatie duurt 5 uur. De bladeren worden geoogst in het wild.
Bron: Bush sense. Mark Webb.
Een onderzoek naar de antimicrobe activiteiten van Manuka en Kanuka olie door Dr. A.
Cooke en Dr. M.D. Cooke voor Tairawhiti Pharmaceuticals. Cawthron rapport 263.
Wikipedia eng. Leptospermum scoparium.
Drugs.com: © 2000-2007 Manuka oil.
Manuka: home.scarlet.be/jantje
Define North Island Manuka Chemotype Resources 2001 by M. Douglas; R. Anderson; J.
van Klink; N. Perry; B. Smallfield.
Crop & Food research: Essential oil production from manuka & kanuka. Mana Kai
Rangahau. crop.cri.nz
Plants for a future: edible, medicinal and useful plants for a healthier world.
Leptospermum scoparium.
Canmed Botanics: Honey as an antimicrobial agent. University Waikato
Manuka monograph by Tony Burfield.
Canmed Botanics: Tea trees and their therapeutic properties. Anitra C. Carr Ph. D. LPI
Research Associate.
Australian National Botanic Gardens: Leptospermum scoparium.
Universiteit van Waikato Nieuw Zeeland.
Foto: ruhr-uni-bochum.de
geocities.jp
davesgarden.com
bouman120.nl
fr.gardening.eu
cuyamaca.edu
smgrowers.com
es.wikipedia org.
livingnature.nl
ecocraft.co.nz
sanctuary.org.nz
manuka-oil.com
worldcfnz.co.uk
honeycare.co.nz
Previous page: Eugenia caryophyllus
Next page: Pinus sylvestris