Gielen Aroma

Piper longum

PIPER LONGUM Linne                          –                             PEPER, LANGWERPIGE / PIPPALI.
Synoniem: Piper jaborandii Vell.
Chavica roxburghii Miq.
Piper officinarum C. DC.
Familie: Piperaceae. Gebruikt deel: de vruchten.
Reuk en smaak zijn scherp en warm met een zoete ondertoon. Opbrengst aan etherische olie 1%, wat een lage opbrengst is gezien de opbrengst van de andere familieleden. Stamt uit Zuid Azië. Het is een meerjarige, altijd groene klimplant, met houtige wortels. Heeft talloze eenvoudige, glanzende bladeren van 6-9 cm groot, donkergroen en glimmend aan de bovenkant en dof en bleek aan de onderkant en breed aan de basis. De hele plant is scherp. Mannelijke en vrouwelijke vruchtbeginsels bevinden zich op verschillende planten. De plant groeit goed in gedraineerde zand- / leemgronden met veel voedingsstoffen en organisch materiaal dat het vocht vasthoudt en een warm en vochtig klimaat. Dikwijls als struik toegepast onder kokosnoten en de betelpalm (Areca catechu). Vermeerdering door zaad en stekken.
De eerste oogst na 6 maanden. De vruchten worden geoogst als ze zwart-groen zijn en scherp, daarna 4-7 dagen gedroogd in de zon totdat ze breekbaar worden en dan moeten ze opgeslagen worden in luchtdichte containers, warin ze een jaar houdbaar zijn.
Het is een nauw familielid van de Piper retrofactum. De naam komt uit het Sanskriet: pippali.
De langwerpige peper is scherper dan de gewone zwarte peper, maar ook zoet en warm. Hij is moeilijk te malen, maar kan meegekookt worden en wordt dan zacht. Gebruik in de keuken en medicinaal. In het Westen moeilijk aan te komen en vrij onbekend.

De Grieken waren de eerste Europeanen die de peper gebruikten. Zij noemden het peperi. De Romeinen namen het van hen over en in het latijn noemden ze het piper. Waarschijnlijk al in gebruik bij de Romeinen vóór de gewone zwarte peper en werd duur betaald. Wordt veel gebruikt in India en Sri Lanka, maar ook in Noord Afrika. Het is een belangrijk ingrediënt in de Ethiopische keuken, in stampot met vlees (schapenvlees), in combinatie met zwarte peper, nootmuskaat, kruidnagel en Curcuma longa.

Inheems in tropisch en subtropisch India, Nepal, Bangladesh, Myanmar, Sri Lanka, Maleisië. Komt voor van Centraal Himalaya tot Assam en van Maharashtra tot Kerala. Gecultiveerd in de lager gelegen heuvels van Noordoost en Zuid India. Bloeit in het regenseizoen en geeft vruchten in de herfst. De gedroogde wortels en de dikke stammen zijn belangrijk in de volksgeneeskunde, tegen dysentrie, leucoderma, cholagoog, analgetisch bij spierpijn en ontstekingen. Een aftreksel van de vruchten en wortels met honing wordt gebruikt bij chronische bronchitis, hoesten, verkoudheid. Het is een sterke stimulant voor het digestieve- en ademhalingssysteem en heeft een verjongend effect op het longweefsel.

Werkzame bestanddelen:
1% volatiele olie en 6% piperine, resin, piperlonguminine een wasachtige alkaloid N-isobutyl deca-trans-2-trans-4-dienamide en terpenoiden.
Monoterpenen en sesquiterpenen: o.a. pentadecan 18% – tridecan 7% – heptadecan 6% – bisaboleen – b-caryophylleen – a-zingibereen – b-caryophylleenoxide – piperine (alkaloïde), piplartine, piperidine, piperettine, piperlongumine  (alkaloide)– sylvatine – guinesine – filfiline – sitosterol – methylpiperaat.
Verder een resin: chavicine en zetmeel.
In de wortels: piperine – periongumine – piplartine – dihydrostigmasterol. (goed voor de ademhalingswegen).

---